Voor iedereen die zich lichtelijk druk maakte om mijn
geestelijke gesteldheid na mijn vorige blog. Ik ben na drie dagen leven op vier
hapjes yoghurt, het opmaken van zes dozen tissues en ieder uur nieuwe mascara
aanbrengen, weer helemaal back in action!
Mijn buikpijn is weg, ik denk niet meer iedere seconde, ‘‘oh
gisteren/eergisteren/vorige week was ik nog dit en dat aan het doen met mijn
ouders’’ en ik kan zelfs weer glimlachen. Ik hou weer van de blauwe lucht en
wil de palmbomen voor geen goud inruilen voor de Nederlandse bomen die hun
blaadjes aan het verliezen zijn. Mijn werk heeft daar bij geholpen en vooral al
mijn lieve vriendinnen hier.
En aangezien het er in mijn leven nooit eens lekker
middelmatig aan toe gaat, ben ik ondertussen weer aan het proberen de klok tegen te houden en durf ik mijn aftel-app
niet meer te openen op mijn telefoon. Nog drie maanden en ik zit weer in
Nederland. En ondanks dat ik niet kan wachten op een reunion met mijn LA
partners in crime, Joanne en Marije, mag dat van mij ook wel hier in LA plaats
vinden. Daarnaast vind ik het heel lief dat er een berg vrienden en vriendinnen
niet kunnen wachten om af te spreken, toch zou ik het nog wel even uit kunnen
houden hier.
Inmiddels ben ik een lijst aan het maken, mijn
LA-bucketlist. Ik wil voorkomen dat ik straks in Nederland zit en ga denken, ‘‘Was
ik hier en daar maar geweest in LA.’’ Dus de komende maanden ben ik in ieder
geval nog druk.
·
San Diego bezoeken
·
Een ordinaire
‘‘hier-wonen-de-sterren-Hollywood-tour’’ doen
·
Dineren in het restaurant waar mijn
lievelingsfilm a Cinderella Story is opgenomen
·
De zonsondergang bekijken vanaf het Griffith
Observatory (+1 als met het date is)
·
Happy hour bij Castleway, het restaurant in de
bergen in Burbank
·
Taart eten bij Porto’s Bakery
·
Greystone Mansion bezoeken
·
Een dagje Universal Studio’s
·
De school waar Grease is opgenomen bezoeken
·
Net zolang hiken tot ik het Hollywood sign aan
kan raken
·
Aquarium of the Pacific bezoeken om de haaien te
zien
·
Borrelen in Chateau Marmont
En daarbij wil nog zo’n veertig rooftopfeestjes bezoeken, op
38 verschillende plekken koffie drinken en ik moet nog steeds beginnen met
sparen voor de beste souvenir ooit; een paar Louboutins kopen.
Afgelopen maandag en dinsdag was ik vrij. Ik stond
maandagmorgen voor mijn doen vroeg op, en was om half tien al bij de
autowasservice om mijn auto te laten wassen. Ik red door naar de overkant omdat
ik meer lucht in mijn banden moest hebben maar zodra de monteur mijn banden had
opgemeten begon hij keihard te lachen en vroeg hij wat ik daar in vredesnaam
kwam doen. Ik voelde me weer even een klein beetje blond. Volgens meneer moest
ik niet vertrouwen op mijn ogen maar op de apparatuur en waren mijn banden
helemaal perfect. Ik reed weg en mocht ik binnenkort inderdaad een platte band
hebben, ga ik meneer natuurlijk even aanklagen op z’n Amerikaans.
Ik had om elf uur afgesproken met Josine, een Nederlands
meisje die ook in LA woont. We gingen lunchen in Manhattan Beach, liepen langs
het strand en over de pier en om drie uur was ik weer terug in Burbank.
Dinsdagmorgen haalde ik om tien uur Veronica op en gingen we
koffie drinken in Beverly Hills bij de Nespresso Bar. Koffie drinken in style
en macarons eten. Ik hou van het chique LA leven. En iedere keer als ik door
Beverly Hills loop kan ik niet geloven dat dat maar op twintig minuten van mijn
huis is. Beverly Hills. Hét Beverly Hills uit Totally Spice. Het Beverly Hills
waar heel bekend Amerika shopt. Het Beverly Hills van the real Rich and Famous.
Het Beverly Hills waar het dood normaal is dat je over straat loopt op hoge
hakken. En een hele dag in een koffiebar zit. Het kan allemaal.
Om een uur of één zat ik weer bij de Starbucks om te skypen
met Joanne, al klagend over Nederland in het algemeen en al plannen makend over
onze fantastische toekomst in Amsterdam. ’s Avonds had ik met Lindsay
afgesproken, ook een Nederlands meisje en gingen we sushi eten in Santa Monica.
Na twee glazen wijn en een berg sushi liepen we naar The Bungalow, een bar
naast het strand, bij het Fairmont hotel en een blousjes gehalte van 100%. We
ontmoetten een paar Franse jongens (Europeanen zijn toch meer ons ding dan
Amerikanen) en vertelden heel trots dat wij gewoon in LA wonen. In plaats van
vakantie gangers te zijn.
De woensdagmorgen bracht ik door in bed, met films kijken en
uitzending gemist. Om twee uur was ik weer paraat op mijn werk en begon ik met
een belldesk meeting, waarbij mijn collega het een goed idee vond om wat selfie’s
te maken. De rest van de dag was ik als enige manager aanwezig bij de belldesk
samen met twee bellboy’s. Natuurlijk overleefde ik het en had ik zowaar 13
dollar tip gekregen. Nog maar 487 dollar te gaan en ik kan mijn Louboutins
kopen.
Vanmorgen was ik om tien uur weer present op mijn werk en
bracht de eerste paar uur door als elevator attendant, wat inhoudt dat ik in de
lift sta en gasten van de lobby naar boven moet brengen en weer andersom.
Ontzettend intelligent werk, maar de elevator attendant die ingeroosterd was
was ziek dus nu heb ik in ieder geval weer een goede daad verricht. Ik had
mezelf gebombardeerd tot Chief Officer of elevator # 2. En dat vonden al mijn
Amerikaanse collega’s weer de grap van de eeuw. ‘’You’re the funniest girl I’ve
ever met!’’ Nee hoor, ik ben alleen een beetje sarcastisch af en toe. Hoe
gewoon het in Nederland is dat je sarcastisch bent, hier in Amerika kennen ze
dat niet echt en ligt iedereen helemaal in een scheur als ik een sarcastische
opmerking maak. Hilarisch.
Inmiddels zit ik weer bij mijn lievelingskoffietentje een
Green Tea te drinken, mijn blog te schrijven en Marco Borsato te luisteren. A
little bit of Holland in my perfect LA-life.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten