''En als ik in de spiegel kijk, dan weet ik dat ik op jullie lijk.''

De afgelopen vier weken was ik denk ik het meest gelukkige meisje van de hele wereld. Ik had de twee mensen van wie ik het allerallerallermeeste hou dicht bij me.  ‘‘Mijn’’ wereld werd ineens ook hen wereld en ik was zó gelukkig. Tot vanmorgen om acht uur op LAX toen ik met tranen in mijn ogen mijn moeder voor de laatste keer een zoen gaf en mijn vader voor de laatste keer een dikke knuffel gaf. Ik fluisterde een ‘‘ik hou van jullie’’, zij zeiden nog één keer; ‘‘ we zijn zo trots op je’’ en ze liepen door de douane. Op naar het vliegtuig dat ze naar Amsterdam gaat brengen. En ik reed terug naar huis. Ik kwam in een leeg huis, waar de geur van mijn moeders haarlak nog hing in de badkamer, en waar mijn bed nog rook naar mijn vaders luchtje. Ik trok mijn pyjama maar weer aan, stond mezelf toe om tien minuten lang de longen uit mijn lijf te huilen, ging daarna Flikken Maastricht terug kijken en vroeg me af waarom ik ook alweer naar Amerika wilde. Waarschijnlijk weet ik op die vraag morgen alweer een antwoord en lacht het leven me vanaf dan weer toe. Vandaag is even een off-day.

Toen ik mijn ouders ophaalde 21 september was het eerste waar ik ze mee naar toe nam, In-N-Out, dé hamburgerketen van Californië. 

Daarna reden we  naar mijn huis, pakten ze hun koffers uit en wilden ze naar bed. Lang leve de jetlag. De tweede dag nam ik ze mee naar mijn lievelings ontbijttent, Le Pain Quotidien in Hollywood. Met mijn ouders naar Hollywood rijden zonder tomtom, hen laten zien waar ik het liefste eet en drink, daar kan niets tegenop. Daarna reden we door naar Venice waar ik fietsen had gehuurd en fietsen we van Venice naar Santa Monica en weer terug naar Marina del Rey. 

We eindigden met een echt Amerikaans Happy Hour bij de Sonoma Wine Garden. Woensdagochtend deden we een Hollywood en Beverly hills tour en ging ik ’s middags werken. 

Donderdag deden we een rondje begraafplaats van beroemdheden, daar was ik ook nog nooit geweest en ging ik weer werken. Vrijdagochtend reed ik papa en mama naar het Camper Verhuur bedrijf en haalden ze de camper op. 

Om bij mij thuis alles in te laden. En toen was het weer tijd om afscheid te nemen. Ik zwaaide ze uit en moest weer even wennen aan een huis zonder ouders, maar moest weer door naar mijn werk en had de rest van de week alleen maar leuke dingen. Etentjes, feestjes, ontbijt afspraken. Druk, druk en druk. 

Tot het 7 oktober was en ik vanaf het huis van Wendy, waar ik had geslapen die nacht, een taxi nam naar het vliegveld. Op naar San Francisco. Toen het vliegtuig opsteeg schoot me even te binnen dat ik precies 4 maanden later, 7 februari ook in een vliegtuig zou zitten maar dan op weg naar Amsterdam. Ik drukte die gedachte weg en ging de Nederlandse Cosmopolitan lezen.

 Eenmaal op San Francisco airport kwamen mijn ouders al aanrijden en stapte ik bij hen in de camper. Living the glamping-life, want ik sliep boven in de camper met mijn eigen flatscreen. Hipper kan je niet kamperen, haha! 

We reden naar een RV-park en namen meteen de shuttle naar San Francisco waar ik 600 flashbacks naar New York City kreeg, SF heeft zoveel weg van NYC. En het is zooooo anders dan LA. 

Heel even schoot door mijn hoofd dat ik daar zou willen wonen mocht ik ooit een greencard winnen, maar nadat ik op dag twee wederom een bad hairday had door de harde wind die daar altijd staat ben ik van dat idee afgestapt. 

We deden in drie dagen een tour naar Alcatraz, liepen langs de Pier, door het Financial District, dronken koffie bij Starbucks (zelfs daar werd ik blij van, met mijn ouders koffie drinken bij Starbucks midden in SF). 

We fietsen de Golden Gate Bridge over, gingen uit eten en wandelden ons suf. Ik hou van living the tourist life.

Vrijdag reden we naar Sillicon Valley, ik wilde zo graag het Facebook, Google en Apple Headquarter zien en dat kon nu ook weer van mijn bucket list. 

 

Natuurlijk konden we niet in de gebouwen, maar alleen al het grote Facebook bord bij de ingang zien vond ik al leuk. Het idee dat ze daar binnen bepalen wat wij allemaal zien op Facebook en hoe we dat gebruiken vond ik echt bizar. We gingen naar Google waar zelfs echte google fietsen stonden die we konden gebruiken en ik wilde er eigenlijk een meenemen voor thuis, maar omdat mr Google daar een gps systeem in had gebouwd kon dat helaas niet. Slim zijn ze zeker bij Google. 

Na Google reden we naar Apple waar ze als enige plek op de wereld Apple merchandising verkopen. Geen iPads en iPhones maar t-shirts met het Apple logo, bureau-accessoires van Apple en zelfs Apple babykleding. Het is dat ik mijn droomman nog niet heb gevonden anders had ik natuuuuuuurlijk Apple babyschoenen gekocht. Of Apple rompertjes of wat dan ook. Na Sillicon Valley reden we door naar Monterey en Carmel. 

We gingen zaterdag naar het zee aquarium in Monterey en aten ijsjes. Zondag begonnen we aan de Highway 1. De mooiste route die ik ooit heb gezien. De zee op zijn puurst. De natuur op zijn mooist. 

We kwamen op een camping met zwembad en jacuzzi en sloten de dag uit met zijn drietjes in de jacuzzi, zonnebril op, bikini aan en bruin worden. ’s Avonds gingen we barbequen (en afwassen). 

Maandag reden we door naar Santa Barbara, zagen we zeeleeuwen in het echt, lunchten we bij de zee en eindigden we op een camping in Malibu. Met uitzicht op de zee en palmbomen. De wereld is mooi.

Dinsdagmorgen brachten we de camper weer weg en reden met mijn auto naar huis. Ik ging ’s middags werken en mijn ouders deden een rondje Burbank. Woensdagmorgen moest ik weer werken en gingen papa en mama naar Manhattan Beach en kwamen ze aan het einde van de middag naar mijn werk, ik gaf ze een rondleiding en we kletsten nog even met mijn manager. Bizar om te laten zien waar ik werk.

De plek waar ik binnenkwam 9 maanden terug met mijn koffers in de hand. In een stad waar ik niemand kende. Aan het begin van wat het grootste avontuur van mijn leven is geworden.
We sloten de dag af in the Grove waar we gingen eten. Ik probeerde ieder moment op te slaan in m'n hoofd omdat ik wist dat het bijna tijd was om afscheid te nemen..

 

Donderdag gingen papa en mama ontbijten op mijn werk en daarna naar de Universal Studio’s, toen ze aan het einde van de dag terug kwamen zagen ze mij nog even in actie en daarna gingen we met z’n drieën weer naar huis. Ik kleedde me om en we reden naar de In-N-Out, daar waar we ook begonnen vier weken geleden. Eenmaal thuis gingen we foto’s kijken en voor de laatste keer een drankje drinken met elkaar.

 

Vanmorgen om vijf uur ging de wekker.

En nu ik hier bij de Barnes & Noble zit en er een traan over mijn wang glijdt bedenk ik me hoe bijzonder het is dat ik mijn ouders hier heb gehad. De momenten die we hebben gedeeld, het inkijkje dat ik ze heb kunnen geven in mijn leven. Hoe ongelooflijk blij ik ben geweest de afgelopen weken. Hoe echt-echt-echt gelukkig zijn voelt.