donderdag 30 oktober 2014

''This is not the way that it should end, it's the way it should begin.''


Ik ben nogal een meisje van uiterste. Ik kan een hele week op rauwe wortels en sapjes leven om een week later in twee dagen tijd een zak M&M’s leeg te eten. Ik kan in vier dagen tijd acht keer gaan hardlopen om daar op dag 5 zo klaar mee te zijn dat ik de hele dag doorbreng op bed met Gossip Girl en champagne. Ik kan op maandag verlangen naar een simpel leven met man, kind en 9 tot 5 baan. Terwijl ik daar op dinsdag helemaal allergisch voor ben en niets liever wil dan met mijn koffertje door Amerika wil reizen. Op woensdag droom ik van een huwelijksreis naar Bali en op donderdag wil ik een half jaar lang in het MGM in Vegas werken (als single). De Zwitser zei van de week dat hij het zo leuk vond dat ik altijd precies weet wat ik wil. Ik moest er om lachen, als er op dit moment iemand is die onstabiel is en niet weet wat ze wil, ben ik dat wel.  


Niet wetende hoe mijn leven er volgend jaar om deze tijd uitziet maakt me aan de ene kant ontzettend gelukkig. Het voelt vrij, de wereld ligt aan mijn voeten voor mijn gevoel en nu ik weet dat ik overal op de wereld kan overleven, houdt ook dat me niet tegen. Aan de andere kant word ik er soms zenuwachtig van. Is Amsterdam wel de plek waar ik wil wonen? Als ik daar straks mijn appartement heb, ga ik dan nog wel eens zo een jaar weg? Moet ik niet net als al mijn vriendinnen beginnen met serieus worden? Een huis, een man, trouwen, een kantoorbaan, hoor ik dat nu niet te gaan doen?




Anyway, ik heb nog precies 100 dagen hier in LA vertelde de aftell-app me vanmorgen. 100 Dagen om mijn bucketlist af te werken, 100 dagen om rooftopfeestjes af te gaan. 100 Dagen om herinneringen te maken. 100 Dagen waarop ik niet ’s ochtends hoeft te checken wat het weer wordt omdat de zon toch altijd schijnt. 100 Dagen waarop ik geen laarzen en winterjas hoef te dragen want het gaat hier toch niet vriezen. 100 Dagen waarop het zomer lijkt te zijn ookal is het overmorgen november.  100 Dagen waarop ik verliefd naar de palmbomen en de blauwe lucht kan kijken. 100 Dagen waarop ik naar Beverly Hills kan rijden om koffie te drinken.  100 Dagen om naar het strand te gaan en te zwemmen in de Pacific. 100 Dagen om hamburgers te eten. 100 Dagen om naar de Ralphs te gaan en BBQ-pringles te kopen die al sinds ik hier ben in de aanbieding zijn (‘‘only today 2 for 3$’’). 100 Dagen waarop ik ‘‘a tall skinny vanilla latte please’’ kan bestellen bij de Starbucks. 100 dagen om in mijn lieve rode auto te rijden. 100 Dagen om serieus te blijven en de meest onzinnige klachten op te lossen op mijn werk. 100 Dagen om op mijn balkonnetje te zitten en 100 dagen om te genieten. Van iedere mooie dag in LA.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten