zondag 19 mei 2013

"Stand clear of the closing doors."

(Dit bericht heeft ineens een inmens lelijk lettertype. Geen idee hoe dat komt, en hoe ik dat weer goed krijg.)

There's is no place in the world that is quite like New York City. Whatever you want, whatever you're looking for, New York has it. Whether you want world class cuisine of the world's greatest hot dog, to see masterpieces of art or masterworks of graffiti, to stare at celebrities or the craziest person you've ever seen, you can find them all in the Big Apple.
But it is not a town for the faint of heart, for the panic stricken, for the weak-kneed or the weak-bladdered. New York can be a cruel and unforgiving place, if you don't know how to survive it. The morning commute alone could be your downfall. Or crossing a street. But staying in your room isn't the answer either-cockroach infestations are everywhere. 
There's a reason that the song says, "IF" you can make it there, you can make it anywhere. 

Hiermee begint de "Worst case scenario guide" die ik vanmiddag kocht in the public library. Twee weken telaat, ik heb inmiddels m'n grootste angsten al overleeft, maar ik herkende wel veel in het boekje. Behalve de kakkerlakken dan. 

Veel te vroeg werd ik vandaag wakker van veel teveel regen wat tegen m'n raam aan tikte. Ik liet mij natuurlijk niet kennen en deed nog 3720 pogingen tot opnieuw in slaap vallen. Helaas zonder resultaat, dus keek ik tv en las een van m'n (Engelse)boeken uit. Om 11 uur was ik er klaar mee en kleedde me om, deed wat make-up op en pakte een uurtje later m'n paraplu en m'n tas om te gaan brunchen.

Bestaat de brunch in Nederland voornamelijk uit een lopend buffet, hier krijg je een speciale menu kaart en kan je gewoon a la carte je gerechten kiezen.  Rose stond al te wachten toen ik met de metro aankwam en samen liepen we naar Bocado voor de brunch.  We hadden niet gereserveerd, maar wel het grootste geluk van de wereld want er was nog een tafeltje vrij. We begonnen met een glas Bellini en ik koos de wafels met verse aardbeien en de meest lekkere slagroom die ik ooit heb gegeten. Alsof ik bij Rufus Humprey op visite was.

Na de wafels wilde ik eigenlijk nog een zalm bagel, maar ik zat zoooooo vol dat de bagel wel een andere keer komt. We rekenden af en namen de metro naar the NYC Public Library. Ik wilde daar altijd al eens kijken, de grootste en vooral de oudste bibliotheek van New York. En het was het waard, van buiten is het al een waanzinnig mooi gebouw en van binnen nog mooier.  Met lange gangen, gigantische trappen en de mooiste plafondschilderingen. Je zou daar zulke mooie feestjes kunnen geven..

We liepen de verschillende etages af en kwamen langs enorme zalen waar honderden mensen aan enorme tafels aan het studeren waren met torenhoge boekenkasten tegen de muren aan. Dood- en doodstil was het in de zaal en dat midden in New York. Precies zoals ik mij deze bibliotheek had voorgeteld. 

Na een rondje gelopen te hebben liepen we de library weer uit en gingen richting Bloomingdales, want ik wilde een nieuwe jurk. Nou is Bloomingdales niet echt de perfecte plek om een jurkje onder de $ 600 te vinden, dus bleef het vooral bij dromen en bij 37191572 schoenen bekijken. En tassen.  Als ik ooooooooit in NYC kom te wonen, ga ik de eerste maand volledig op water en brood leven en m'n hele maandsalaris uitgeven in Bloomingdales. 

Na Bloomingdales ging ik weer terug naar m'n hotel en stopte nog even bij de H&M en de Victoria Secret en de supermarkt. Met een tas vol kleren en een tas met boodschappen zat ik even later op m'n kamer. Ik las m'n boek uit, keek nog even wat tv en ging op zoek naar een restaurantje voor het diner. 

Om half 8 stond ik weer in de Upper East Side na een extra lang ritje met de metro, want op Grand Central statin werd weer een film opgenomen waardoor de helft van de metro's niet kon rijden. Moet wel een kaskraker worden, die film. We gingen eten bij een soort van Argentijns restaurant. Ik had het perfecte uitzicht richting buiten en zag het steeds donkerder worden, de lantaarnpalen gingen aan en er begon licht te branden in de appartementen die aan de straat lagen. Met de Yellow Cabs die voorbij reden was het plaatje compleet. New York is zó mooi, zelfs vanuit een restaurant. 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten