Eigenlijk moet ik van mezelf gaan slapen, omdat ik lijd aan een chronisch slaapgebrek hier in NYC, maar yolo, slapen komt in het vliegtuig wel weer.
Vanmorgen werd ik wakker, na weer veeeeeel te kort te hebben geslapen, ik ging douchen en een plan bedenken voor hoe ik zo efficiënt mogelijk alles kon bekijken wat ik nog wilde bekijken. Ik besloot om de metro te nemen naar 5th Avenue, om daar de St. Patrick's cathedral te bekijken. Deze stond volledig in de steigers, wat wel een beetje een vreemde gewaarwording is. Je loopt in een kerk maar ondertussen hoor je bouwvakkers zagen en timmeren en schreeuwen naar elkaar, everything is possible in the USA. Van binnen was het middenstuk volledig afgezet en kon je alleen de zijkanten van de kerk bekijken. Uit gewoonte, maar ook met een diepere betekenis, stak ik een kaarsje aan en bleef ik even stilstaan. Ik dacht aan de mensen uit m'n omgeving die overleden zijn en ik dacht aan mezelf, aan hoe ik in positieve zin veranderd ben de afgelopen drie weken.
Ik liep de kerk weer uit en ging naar het warenhuis Saks dat naast de kerk staat. Een hele omschakeling, maar ook zeker de moeite waard om even te bekijken.
Na Saks liep ik naar het Modern Museum of Art, gewoon om die gezien te hebben en een foto van de buitenkant te maken. Museums vind ik tot een zekere hoogte wel interessant, maar ik heb geen tijd meer om ieder museum hier uitgebreid te bezoeken. Na het MOMA kwam ik bij de Radio City Hall en kwam daarna uit bij het Rockefeller Centre. Ik ging niet naar binnen, dat is het enige wat ik bewaar voor mijn volgende bezoek aan NYC. Dan moet en zal ik het Rockefeller zien bij zonsondergang, Manhattan by night heb ik al gezien bij PHD. Ik zag de NBC studio, waar ik iedere ochtend naar kijk hier op tv, en bleef even op het rockefeller plaza staan. Het was weer ontzettend heet, maar bewolkt en ik had weeeeer de verkeerde kleren aan.
Na het Rockefeller bleef er nog één ding over wat ik moest zien, het Guggenheim. Op een bankje bij het Rockefeller stippelde ik m'n route uit en ging op weg naar de metro die ik pas na twintig minuten vond. Omdat ik om half 2 alweer met Rose had afgesproken en m'n koffer ervoor nog gedeeltelijk wilde inpakken, had ik lichtelijk haast. In de metro stapte ik na drie stops uit en liep richting het Guggenheim. Toen ik op 500 meter van het museum was begon het uit het niets te regenen en te onweren en natuurlijk had ik m'n paraplu weer niet mee. Zeiknat kwam ik aan bij het Guggenheim en wilde meteen naar binnen gaan om een foto te maken van de bijzondere ronde gangen, tot ik een bordje zag; "Every Thursday closed."
Superfijn en ik baalde er even van dat ik dat niet eerder had uitgezocht want dan was ik nu m'n koffer aan het inpakken (ik zit daar redelijk over in de stress, of ik alles wel mee krijg). Ik wachtte tot de regen stopte, nam de metro weer terug en kwam om één uur weer op m'n kamer terug. Ik had precies een kwartier om m'n schoolspullen te pakken en me op te frissen.
Stipt half twee zat ik weer in Europe Cafe om een salade te bestellen samen met Rose. En om kwart over twee zat ik weer keurig in de klas. We gingen een verhaal lezen over een loterij en degene die de loterij wint wordt altijd vermoord (een beetje vreemd was het wel) en beantwoordden daar wat vragen over. Omdat ik vanavond naar de Lion King zou gaan, skipte ik het tweede gedeelte van de les omdat ik anders nooit op tijd zou kunnen zijn.
In de pauze was er inmiddels een soort van tornado bezig en stonden de straten blank en waren er overal Flood-Warnings. Lekker Amerikaans. Ik moest mezelf helaas wel opsluiten in de Starbucks want ik had natuurlijk geen paraplu bij me (een ezel stoot zich......). Na drie kwartier hield ik het niet meer uit van de stress, moest nog douchen en m'n haar doen en kleren uitzoeken en rende ik als een bezetene door de regen naar de metro.
Op m'n kamer ging ik het hele hoi-ik-ga-uit-riedeltje af en was om half 7 klaar. Ik liep naar de kamer van de Zwitser en samen dronken we een paar glazen wijn voordat we richting Broadway liepen.
De Lion King is de mooiste musical die ik ooit gezien heb. De zang, de outfits, de muziek, de lichten en het hele theater, het was om stil van te worden. Al sinds tig jaar wordt er hier iedere avond een voorstelling gespeeld (het theater is gebouwd voor deze voorstelling) en is het iedere avond volledig uitverkocht. Met recht, want dit had ik niet willen missen (m'n creditcard wel). Ik keek m'n ogen uit en verbaasde me over de Amerikanen die gewoon toen de show al een kwartier begonnen was, nog eens binnen kwamen lopen. Ik verbaasde me over de airco die op Alaska stand stond en baalde even dat ik een jurk aan had en geen skipak.
Verder heb ik een minitraantje gelaten en voelde ik me de hele avond op en top gelukkig. M'n lievelingsliedjes kwamen voorbij, kleine Simba was het schattigste jongetje ooit en een podium als hier heb ik nog nooit gezien. Hele trappen en rotsblokken waren onder andere volledig ingebouwd.
Om 11 uur was het afgelopen en liepen we weer het theater uit, lachend om de meest verschrikkelijke souvenirs die verkocht werden. We liepen over Times Square, praatten nog wat na over de Lion King en kwamen uiteindelijk aan in ons hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten