"Welcome in our class!"

Het eerste drama heeft zich hier voorgedaan vanmorgen, m'n stijltang heeft vanmorgen het loodje gelegd. Daarnaast was het positieve van deze morgen dat de zon scheen, dus ik liep naar school mét zonnebril. Vandaag was het weer Seth-dag en begonnen we met een klas van vier. Na een kwartiertje kwamen er nog een paar binnen en uiteindelijk zaten we alsnog met zeven. Klein groepje, maar wel heel gezellig.

Het thema deze les was familie dus we begonnen met het lezen van een verhaal over little brothers, gingen daar vragen over beantwoorden, kregen een berg grammar opdrachten en we kregen ons huiswerk van de vorige keer terug. Onder mijn verhaal stond "Good work Annerieke!! Great observations and Welcome to our class! Seth." Ik ga het inlijsten en boven m'n bed hangen. Als laatste moesten we een stamboom invullen aan de hand van een paar feiten over een familie. Zoals; "Ben heeft een neef die Kees heet." En; "de kleindochter van Clara is getrouwd met Lars." Maar dan met Amerikaanse namen. Om kwart voor 12 was het uit met de pret en ging ik op weg naar de Upper East Side om Rose te meeten. We hadden allebei bergen honger en gingen lunchen bij Le Pain Quotidien. Famous in Amerika. En de rest van de wereld. We kregen een tafeltje naast het raam en konden daardoor mooi iedereen observeren. Rose dan, want de mevrouw achter mij nam zoveel ruimte in met haar stoel dat ik met moeite nog adem kon halen toen ik aan tafel zat. Maar ik had wel perfect uitzicht op de mevrouw naast ons die in het bezit was van een echte oranje Hermes tas, het blijft de Upper East Side en ik was in en in jaloers. Al is oranje niet helemaal mijn kleur voor een tas.

Mijn broodje zalm was heerlijk, misschien wel de lekkerste lunch die ik hier gehad heb. Na de lunch kwamen we op weg naar de metro nog langs de Starbucks en sloten de lunch af met een lovely coffee en chocolate cheescake. Van 482 calorieën (ik word daar echt gek van, durf niks meer in m'n mond te stoppen).

We namen na de Starbucks de metro downtown, richting Brooklyn. Helaas liet ons, of Nouja, mijn richtingsgevoel me even in de steek en kwamen we er naar een paar keer overstappen achter dat we uiteindelijk in de verkeerde metro zaten. Met een kleine vertraging kwamen we dus aan in Brooklyn waar we de Brooklyn-bridge gingen bewandelen. Supersupersuperwaanzinniggeweldigmooiwas dat. Manhattan verrast mij nog steeds en ik ben nog steeds onder de indruk van alle mega hoge gebouwen. Dus toen we over de brug liepen wist ik eigenlijk niet waar ik moest kijken, het nieuwe World Trade Centre, het Vrijheidsbeeld, alles zagen we. Oh nog even over het World Trade Centre, vanmorgen deed ik de tv aan en waren er alleen maar hysterische mensen te zien. Blijkbaar werd vandaag het bovenste stuk op het World Trade Centre gezet, waardoor het weer het hoogste gebouw van de USA is. Ergens hieronderaan plaats ik nog wel even een foto. Één van de eerste foto's van een skyhigh World Trade Centre. Gaaf toch?!

Toen we weer aan de andere kant waren liepen we naar het World Trade Centre toe, voorbij Groud Zero want daar wil ik een andere keer nog heen. We liepen door naar Tribeca, een van de wijken van Manattan. Zo anders als de Upper East Side is dan Midtown, Times Square. Zo anders is Tribeca weer vergeleken met de Upper East Side. Kleine winkeltjes, rustige straatjes, gezellige eettentjes en een relaxte sfeer. Heel anders loop je daar dan in Midtown. We dronken wat in Tribeca in een super leuk cafeetje met terras (het eerste terras dat ik gezien heb hier in NYC). Daarna liepen we door naar een stukje Little Italy, waar de mooiste cupcakewinkeltjes waren, de leukste pleintjes en het even net leek alsof ik in Italië was. Na Little Italy liepen we door naar Soho. Het gedeelte met waanzinnige winkels en topmerken. En toen we door Soho liepen kwam Rihanna ook nog even voorbij in haar auto. Na Soho belandden we in China Town, waar ik niet zoveel mee heb. Het is net alsof je in een groot China loopt, iedereen praat Chinees en iedereen verkoopt vooral veel shit. We hadden eigenlijk keihonger en konden geen stap meer zetten. Omdat we beiden geen zin hadden om Chinees te gaan eten in zo'n vaag restaurantje in Chinatown liepen we door tot we een ons wogen en uiteindelijk in Little Italy een Italiaans restaurant vonden wat er wel betrouwbaar uitzag. Na heerlijk gegeten te hebben, nog nooit ben ik zo blij geweest met een stoel en een glas water, gingen we weer op zoek naar de metro. Rose moest een andere kant op dan ik, dus namen we afscheid en liep ik alleen naar de N,R,Q lijn. Waarom die lijnen zo heten, geen idee, het is naar mijn idee nogal onlogisch aangezien de meeste andere lijnen gewoon cijfers hebben. Op het Herald Square metro station stond een band muziek te spelen, alles kan in NYC. Ik bleef even luisteren en nam toe de trap (= weer 14 calorieën verbrandt, dus 1/16 van m'n Starbucks koffie), naar boven. Iedere keer als ik in Midtown boven de grond kom word ik weer verrast door alle geluiden, de vele mensen en honderd duizend lichtjes overal. Vanavond heeft het Empire State Building een roze en blauwe kleur. Zo mooi!

Ik liep langs de Victoria Secret, een klein groot beetje heaven, en kon het niet laten om naar binnen te gaan. Eigenlijk was ik te gebroken om te gaan passen dus morgen poging twee.

Eenmaal in m'n hotel ging ik douchen en kreeg een whatsapp van Duitser Pierre om een drankje te gaan doen, dus als ik zo nog een berg energie vind ga ik dat even doen.