New York was volledig grijs vanmorgen, de enige kleurtjes die ik zag toen ik uit het raam naar beneden keek waren de paraplu's van voorbijgangers. Vanuit m'n bed deed ik een poging tot FaceTimen met Hannah en Lisa en dat was leuk! Het blijft gek dat het in Nederland al middag is, terwijl ik nog moet ontbijten. Na een uurtje besloot ik te gaan douchen en te ontbijten op m'n kamer. Ik maakte een kopje thee en ging bedenken wat ik zou gaan doen. Eerst wilde ik nog stoer naar het Met gaan met de metro, maar toen op CNN het weerbericht voorbij kwam besloot ik daarvan af te zien.
Alleen in New York zijn, is op zo'n ochtend wel echtecht alleen.
En wat kan je dan het beste doen?! Ik vond dat ik mezelf wel mocht trakteren op wat nieuwe kleren. Dus gewapend met creditcard en paraplu liep ik het hotel uit naar de overkant van de straat waar de H&M zit. Ik kocht een waanzinnig mooie zwarte blazer en vond ook nog een witte blazer. Daar twijfelde ik nog over, en hing hem terug, of nouja, liet hem terughangen. Al denk ik dat ik ergens deze week nog even terug ga om hem toch te kopen. Na H&M liep ik door naar Macy's. Een soort van hemel. Bij de ingang stonden mannen in pak paraplu tasjes uit te delen, zodat het hele warenhuis niet zeiknat werd. Er is daar zoveel te zien, een schoenenafdeling zo groot als half Manhattan, kleding zoveel dat je drie dagen nodig hebt om alles te bekijken en de parfum-afdeling is er een waar je sprakeloos van wordt. Ik ben in totaal maar 13 keer verdwaald en kreeg het alsnog voor elkaar om bij de verkeerde uitgang naar buiten te gaan. Omdat het nog steeds regende, was ik nog steeds redelijk chagrijnig. Ik zag overal vrolijke gezinnetjes en voelde me toen even een klein beetje alleen. Tot na een paar minuten een man naast me kwam lopen en zei; "have a nice day, beautiful!" Ik kreeg een kleine glimlach op m'n gezicht en bedacht me dat ik me absoluut niet klein laat krijgen door een regenachtige morgen. Als zelfs de New Yorkers zich niet uit het veld laten slaan, moet ik dat zeker niet doen. BAM.
Zo slim als dat ik was, had ik om half 1 weer met Rose afgesproken om te lunchen. Gelukkig had ook zij hetzelfde gevoel en begon de regen redelijk te haten. Samen hebben we lekker gegeten en zijn naar school gelopen.
Vandaag was er weer een les van Sarah, een vrouw van rond de 30 met een Amerikaans accent waar ik hoofdpijn van krijg. Verder is ze wel ongelooflijk aardig en doet echt haar best ervoor te zorgen dat iedereen het naar zijn zin heeft in de klas. We begonnen met het inleveren van ons huiswerk, een samenvatting schrijven en gingen daarna een discussie houden over de inhoud van de samenvatting en de "connections" met onze eigen cultuur. Daarna kwam een berg grammar, wat mij opzich nog wel bekend voor komt, maar wanneer alles dan in het Engels wordt uitgelegd moet ik nog wel goed nadenken.
In de pauze liep ik naar Starbucks, aan de overkant, met Rose, Niki en een voor mij onbekende Zwitser. Toen de les weer begon zat ineens de Ninja jongen er weer. Echt een vreemde, ineens zit hij in de klas, hij praat zo goed als niet, z'n haar zit voor z'n ogen en hij staart nonstop voor zich uit. Ik vraag me soms echt af uit welke film hij komt lopen. Verder wordt de klas steeds opener, en kan ik de Koreanen steeds beter verstaan. Ook al kennen zij de woorden the en a niet, zij hebben het dus steeds over "I need hamburger" etc.
Na de les, om half 6, zijn Rose en ik nog even over Times Square gaan lopen en bedachten dat we wel naar de bios konden gaan na dinner. We gingen wat eten bij "Ruby Tuesday", een bekende tent in New York. Uit eten gaan hier, of zoieso eten kopen, heeft inmiddels voor mij een andere dimensie gekregen. In iedere winkel, bij ieder eettentje, in ieder restaurant, staat op de menu kaart aangegeven hoeveel calorieën er in dat gerecht zitten. Ga dan nog maar een genieten van een Brownie á 793 calorieën, of zalm met brocolli en french fries á 585 calorieën. Dat werkt dus niet echt bevorderend.
Na het diner liepen we naar dé bioscoop op Times Square en kochten een kaartje voor de film The Big Wedding. De bioscoop was grooooooot en op iedere etage kon je hamburgers kopen voor tijdens de film en liters cola offcourse. Voordat de film begon kregen we 9 filmpjes te zien over dat je absoluut je telefoon uit moet schakelen (en nu overdrijf ik niet). Na nog eens 12 filmpjes over de films die nog uit moeten komen, begon ruim 3 kwartier later onze film. Leuke film, lekkere feelgood, net wat ik nodig had op deze dag. Het toppunt was nog wel de twee Amerikanen die helemaal vooraan zaten en om de paar minuten in de lach schoten, en dan niet een kleine giechel maar gewoon een uitgebreid lachsalvo. Ik heb nog nooit zo genoten van lachende mensen. Met een glimlach verlieten we de bioscoop en liepen over het betoverende Times Square met al z'n lichtjes en billboards. Het blijft waanzinnig, om zo door New York te lopen. Ik vind het nog steeds een groot sprookje, of film, net hoe je het noemen wilt. Met de subway ging ik weer terug naar het hotel en nu is het bijna kwart voor 11 en bedtijd. Hopen dat ik vannacht in 1 keer door slaap, want dat zou betekenen dat ik de jetlag verslagen heb! WOEHOE!
Oh die rugzak op de foto hieronder is niet van mij hoor, ik gebruik natuurlijk m'n big shopper als schooltas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten