Ik maakte m'n kamer nog even schoon, ruimde een paar bergen kleren op en pakte m'n tas en jas om naar Central Park te gaan, waar ik had afgesproken met Rose. Onderweg haalde ik m'n lievelingsontbijt, een Macchiato met chocolate chip cookie en ging de metro in. Halverwege m'n reis stopte de metro er mee en strandde ik op een of ander station. Zeker vier mensen vroegen aan mij hoe ze nu verder moesten, wat op zich wel een compliment is, ik straal blijkbaar uit dat ik iets van metro's weet, terwijl de metro-kaart in m'n tas mijn bijbel is ongeveer.
Na een half uur wachten kwam er een nieuwe metro en met een andere route en veertig minuten vertraging kwam ik uiteindelijk bij Rose aan. Ons plan was om te relaxen in het park maar omdat het begon te regenen gingen we maar even winkelen en opzoek naar een restaurantje om te lunchen. We kwamen langs de beste snoepwinkel ever, een soort Willy Wonka winkel maar dan keer tien en keken onze ogen uit. Er waren honderdduizend rijen met verschillende snoepjes, chocolaatjes met de meeste vreemde smaken en een wall of Fame met bekende Amerikanen die hun lievelingssnoep in een bakje hadden gestopt. Dat vond ik het meest interessante onderdeel van de winkel.
Ik had eigenlijk honger in vitamines dus zat even later tussen de New Yorkers op de Upper East Side met een fruitsalade. We hebben daar uitgebreid gezeten en wat gekletst en besloten om daarna weer naar huis te gaan. Onderweg kocht ik nog even een paar schoenen en wat drinken in de supermarkt.
Op m'n kamer heb ik de laatste afleveringen van Gossip Girl gekeken en ben nu in een klein zwart gat gevallen. Het leuke is wel dat overal waar ze in de serie lopen, dat ik dat gewoon herken. Ineens bedacht ik weer even dat ik midden in New York City op m'n bed een serie aan het kijken was die zich gewoon hier afspeelt. Ik snap nu ook eindelijk waarom Chuck Bass een hond heeft, ik vond dat altijd maar debiel, een man alleen met een hond, maar iedereen hier op de Upper East Side loopt met een hond. Daarnaast snap ik ook waarom er altijd zo'n drama is tussen de Brooklynmensen en de mensen van de Upper East Side. Brooklyn is gewoon een klein beetje afthans vergeleken met de Upper East Side. Het stukje Brooklyn wat ik gezien heb dan.
Om zeven uur ging ik mezelf weer even fatsoeneren en nam daarna weer de metro naar Rose om te dineren. We kozen voor een gezellig cafe en kregen een tafel bij het raam en konden zo de hele wereld mooi bekijken. Beter kon niet. Na het eten liepen we naar de dichtstbijzijnde bioscoop om kaartjes te kopen voor The Great Gatsby, maar alles was uitverkocht. We namen de metro naar een andere bioscoop en konden daar nog kaartjes kopen voor de film van 22:00 uur.
Omdat bloomingdales gesloten was, sloten wij onszelf maar op in de MacDonalds voor gratis wifi, maar omdat het toen in Nederland 3 uur 's nachts was, was er weinig te beleven op het hele internet. We liepen weer terug naar de bioscoop, kregen de 3D brillen en zaten om kwart voor 10 op de meest perfecte stoelen recht voor het scherm.
De film is echt een aanrader. De eerste reden is Leonardo. De tweede is de film duurt lekker lang, meer dan twee uur en de derde reden is, het verhaal is goed goed goed. Om kwart over twaalf stonden we weer buiten en durfde ik niet meer met de metro naar huis. Toen er na 10 minuten m'n hand uitsteken eindelijk een taxi stopte en ik er uiteindelijk veilig inzat en we door Fifth Avenue reden, voelde ik me weer een heel gelukkig meisje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten