New Yorkers lopen eigenlijk niet, ze rennen. En daarbij is het vooral handig om in hetzelfde ritme te blijven lopen want anders word je óf totaal omver gelopen óf de "I'm sorry's" vliegen je om de oren. Daarnaast staat een stoplicht hier eigenlijk ook meer voor de show, toen ik voor de vierde keer als enige op de stoep stilstond bij een rood licht, bedacht ik mij dat ik me ook maar als een New Yorker moet gaan gedragen en gewoon moet oversteken als er geen auto komt. Stoplicht of niet, kin omhoog en gaan! Het werkt perfect.
Tijdens mijn wandeling besefte ik keer op keer hoe bijzonder deze stad is. Alles is hoog, de mensen lopen alleen maar op sportschoenen onder hun mantelpakjes, er komt rook uit de putdeksels en o-ver-al is lawaai. Het geluid van rijdende en toeterende auto's, ambulance's, brandweerwagens, het maakt dat het nog steeds voelt alsof ik in een film leef. Na een half uurtje kwam ik bij Central Park uit, waar het bij de ingang stonk naar Paardenstront. Net als in iedere grote stad zijn er hier ook 100000 paarden met karretjes erachter die graag toeristen rondrijden. Toen ik na 4 minuten nog steeds door geen één paardendrijver was aangesproken voelde ik me op en top geen toerist. Blijkbaar lijk ik op een New Yorker. Heerlijk! Die droom werd snel verstoord toen een man mij aansprak of ik een fiets nodig had om door Central Park te fietsen. Nadat ik netjes had uitgelegd dat ik uit Nederland kwam, thuis bijna iedere dag fiets en tijdens mijn vakantie niet wil fietsen, ging de meneer op zoek naar nieuwe slachtoffers.
Central Park is zoals ik het me had voorgesteld, een park met eekhoorntjes, vogeltjes, ruikend naar bloemen, en omringd met hoge gebouwen, zoals het kantoor van CNN en natuurlijk The Upper East Side. Na een klein rondje Central Park liep ik door naar de Upper East Side, op zoek naar het Palace hotel (m'n eigen Gossip Girl tour). Dit is weer een heel ander stukje New York, vol met chique mensen, dure winkels, grote auto's en af en toe wat bomen naast de weg. Het Palace Hotel heb ik gevonden, alleen vindt er binnenkort een bruiloft plaats waardoor de halve buitenkant in een soort van steigers stond. Na het Palace hotel kocht ik Uggs voor Emmy en liep ik terug naar m'n hotel. Even opfrissen en op naar Times Square, de Salad bar, voor een lunch met Rose.
Na de lunch liepen we door naar school voor de eerste schooldag. Ik was nogal zenuwachtig (de nieuwe mensen worden in bestaande klassen gestopt, dus wat als er al allemaal groepjes zijn?!). Uiteindelijk viel het mee en zit ik in een klas van 9, met een Duitser (dezelfde als die gisteren aan mijn tafeltje zat toen ik aankwam op EC), een Colombiaan, Italiaan, 4 personen met spleetogen en een Nederlands meisje, Niki, waarmee het verboden is om ook maar 1 woord Nederlands te praten. Ik mag ook geen opdrachten samen met haar maken.
De lessen waren leuk en afwisselend, de mensen met spleetogen, komen uit Korea en China en Japan en eentje is een soort Ninja uit ook zo'n land. Z'n stijle haar zit over zijn ogen, hij droeg een broek die wijd was van boven en strak van onderen en heeft een beetje een tekenfilmfiguurkaaklijn. Alleen een zwaard aan z'n riem ontbreekt nog.
Verder zijn ze allemaal niet te verstaan.
Na school haalde ik met Rose koffie bij Starbucks en liepen we naar Bryant Park. Daar hebben we op een stoeltje mensen gekeken en zijn we op zoek gegaan naar een leuk restaurantje. Uiteindelijk zijn we Mexicaans gaan eten, heerlijk! De grap is dat we iedere keer alleen maar een Starter, voorgerecht, bestellen wat voor ons al zoveel is dat we het niet eens op kunnen.
Na dinner zijn we naar Grand Central Station gelopen en hebben we de metro genomen. Ik Downtown (inclusief foutloos overstappen, applaus graag!) en Rose Uptown. Er vroeg zelfs iemand aan mij de weg naar Penn-Station. Ik ben al zo goed ingeburgerd hier!
Net heb ik weer gedoucht, ga zo slapen (lang leven de jetlag) en morgenochtend om 08.45 AM is er weer school. Met mooi weer gaan we morgenmiddag naar de Bronx Zoo, want het is pay-what-you-want-Wednesday!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten