De zon scheen en na een nacht ein-de-lijk volledig doorslapen (na een week ben ik volkomen jetlag-free, dat mocht tijd worden), was ik vol energie. Ik ging douchen, at m'n yoghurt en trok de eerste de beste kleren aan om vervolgens naar de H&M te rennen om een nieuwe sportoutfit bij elkaar te shoppen. Omdat ik ervan uit was gegaan dat Central park nogal om de hoek was en ik niet eerst een wereldreis zou moeten maken met de metro, had ik alleen een kort hardloopbroekje meegenomen in m'n koffer. En noway dat ik daarmee in de metro ga zitten. Ik kocht een lange broek en een nieuw sportjasje en kwam erachter dat ik inmiddels één hele maat gekrompen ben. Nu hou ik nog meer van NYC en blijkt een dieet van Starbucks, Cupcakes en sla dus echt te werken.
In m'n nieuwe outfit, Iphone in de hand en m'n oordopjes in, liep ik even later mijn hotel uit op weg naar de metro. Onderweg kocht ik m'n lievelings Hazelnut Macchiato en voelde ik me zoooo New York's. De metro zijn ze nog steeds aan het verbouwen of iets wat daarop lijkt, dus moest ik 15 hele minuten wachten op de eerst volgende "train". Ik betrapte mezelf erop dat ik me daaraan irriteerde en schrok er meteen van. Ik raak veel te verwend hier, in Ermelo duurt het een half uur voordat de eerstvolgende trein komt, mocht je geluk hebben.
Na een metro ritje kwam ik aan op Lexington Avenue en meette Rose bij de Starbucks. We gingen op weg naar Central Park, maar eerst nog langs het MET met de beroemde trappen. Wat een waanzinnig gebouw is dat, zó mooi!
Als twee upper-sportieve dametjes liepen we even later kilometers door Central Park met als klein detail dat ik gewoon m'n handtas mee had en mijn hele zie-mij-eens-sportief-zijn-zonder-rood-hoofd-en-zweetplekken-en-mijn-haar-in-model-look een beetje ongeloofwaardig werd. Maar dat terzijde, we kwamen de mooiste plekjes tegen, de zon ging steeds feller schijnen en ik voelde me steeds gelukkiger worden. Zo'n park midden in de stad, het is gewoon net alsof je in een andere wereld bent. De grasvelden zaten vol met gezinnen die aan het brunchen waren, vrienden die spelletjes speelden en mensen die lekker alleen een boek lazen in de zon. Na een paar uur kregen we honger en haalden een echte hotdog (á 210 calorieën). We liepen verder en aan het einde van Central Park waren een paar jongens aan het streetdancen met heel veel mensen eromheen. We gingen op een bankje vlakbij zitten en vermaakten ons goed in de zon, kijkend naar de jongens die een kleine show opvoerden en daarna geld ophaalden. Toen een van de jongens bij ons kwam zitten, vragen ging stellen over boyfriends en relaties en vertelde dat hij stripper was, waren we er een beetje klaar mee en tijdens show twee glipten we stiekem tussen het publiek door, op weg naar Fifth Avenue en een supermarkt om een lunch te kopen. Met een yoghurt met vers fruit en twee zakjes chips liepen we Central Park weer in om op een grasveld te gaan eten en bruin te worden.
Rond een uur of zes liepen we Central Park uit, op weg naar de metro en spraken af dat we elkaar een uur later weer zouden meeten, omgekleed en wel, voor dinner. Terug op m'n kamer trok ik m'n sportkleren uit, trok wat anders aan en ging op internet even zoeken naar een leuk restaurant. Na wat heen en weer gewhatsapp, kozen we voor "Junior's", een bekend restaurant in NYC, vooral vanwege z'n desserts. Het zit op een van de zijstraten van Times Square, dus ik kon er mooi heen wandelen (=alvast 50 calorieën verbrandt). Na een kwartiertje arriveerde Rose ook en liepen we samen naar binnen. Junior's is hot, zal vol met echte Amerikaanse gezinnen en zag er vanbinnen zo waanzinnig Amerikaans uit. Inclusief flessen ketchup die op tafel stonden. Heerlijk! We kregen een tafeltje bij het raam en ik koos voor de zalm met french fries. Het smaakte geweldig en was niet eens zo'n hele Amerikaanse XXXXL-portie. Na de zalm moesten en zouden we een dessert eten. De keuze was reuze, en ik wilde graag de Carrotcake. De Carrotcake die de ober even later kwam brengen was officieel bedoeld voor minimaal 5 personen geloof ik, zo'n groot stuk heb ik nog nooit gezien, laat staan volledig opgegeten. Dat volledig opeten lukte dan ook niet, gelukkig kreeg ook Rose haar dessert niet op en zoals het dan dus hoort, vroegen we om een "doggybag". Met een tasje met de cake erin, liepen we even later het restaurant uit. Ik ging al lopend naar m'n hotel, Rose nam de metro.
Ik deed m'n oordopjes in, luisterde naar Empire State of Mind van Alicia Keys en baalde toen ik na 10 minuten al bij m'n hotel aankwam. Ik liep nog een extra rondje, alleen om te genieten van New York bij avond. Ookal maak ik dat iedere avond mee, als het donker is, het went nooit. De lichten overal en vooral de mensen en de vele taxi's, het blijft betoverend. Ondertussen is het bijna tien uur, ga ik zo nog wat tv kijken en een aflevering Gossip Girl en staat m'n wekker inmiddels op 7 uur.
Morgen is het weer tijd voor school.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten