Iets over achten liep ik de deur uit op weg naar school, waar Rose toevallig al buiten stond. Samen liepen we naar binnen en gingen allebei naar onze eigen klas. In de klas moest ik weer even omschakelen, "ohja, we zijn met 15 leerlingen in plaats van 7." Gelukkig was mijn reddende engel Seth de teacher er vandaag weer. We begonnen met een klein voorstelrondje en gingen daarna verder op het thema crime. We deden wat oefeningen, praatten over misdaad, lazen met z'n allen een verhaaltje en in de pauze liep ik met Niki en Rose naar buiten voor wat frisse lucht. De Koreanen, Chinezen, Taiwanezen hadden volgens mij gisteren al hun kruit verschoten want vandaag deden ze hun mond niet open. Een van de dames vond haar Nintendo interessanter, een andere antwoordde op iedere vraag "I Don't know". Wat met haar accent meer klonk als "Aidntn." Mega lastig is het te volgen, wanneer de Koreanen, Chinezen, Taiwanezen wél iets zeggen.
Na de pauze gingen we verder met een soort rechtzaakje spelen, de klas werd in tweeën verdeeld, we kregen allemaal één verhaal en de ene groep moest verdedigen dat ene John wel schuldig was aan moord en de andere groep moest juist verdedigen dat hij niet schuldig was. We moesten vragen verzinnen, rollen verdelen etc. Omdat Niki en ik met een aantal Koreanen, Chinezen en Taiwanezen waren ingedeeld, kwam het erop neer dat wij samen met een meisje uit een ander land (iets Arabisch geloof ik), alles moesten doen en non-stop aan het woord waren. Dat was niet helemaal de bedoeling.
Na school ging ik lunchen met Rose en liepen we naar de metro, op weg naar de Bronx Zoo. Op woensdag is het altijd pay-what-you-wish-Wednesday dus dat leek ons wel wat. Na een half uurtje arriveerden we in Bronx, wat weer een heeeeel ander New York is. Het grootste gedeelte van de inwoners is getint, er zijn geen Yellow-cabs en de sfeer is relax. Veel kinderen liepen op straat en wat mij opviel, de mensen waren over het algemeen een stuk dikker dan de inwoners van Manhattan.
Na tien minuutjes wandelen door Bronx kwamen we bij de Zoo, gaven als echte zuinige Hollanders toch een donatie van $ 1 en mochten daarna naar binnen. De Zoo is heel ruim opgezet, het is echt een hele mooie dierentuin. Veel groen, veel bomen en het ziet er allemaal best heel natuurlijk uit. We liepen een rondje en kwamen langs de tijgers, de ijsbeer, de bruine beren, de apen, de giraffen, de zebra's, de krokodillen, de zeeleeuwen en nog 362052 verschillende dieren. Begon het aan het begin nog een beetje te regenen, toen we bijna de hele dierentuin hadden gezien, scheen de zon volop en was het tijd voor de zonnebril. We bleven een tijdje bij de zeeleeuwen staan en besloten toen naar de uitgang te lopen. We namen de metro terug naar Manhattan en gingen allebei naar ons eigen appartement. Ik ruimde m'n kamer een beetje op, en wilde nog even wat winkelen, na gisteren heb ik de smaak nogal te pakken. Met creditcard en zonnebril liep ik naar Macy's, maakte vooral gebruik van hun gratis wifi-netwerk en heb eigenlijk niets (behalve een paar tassen) gezien waar ik echt verliefd op ben geworden. Komt misschien omdat ik gisteren in Bloomingdale ben geweest en dat er 295 keer mooier uitziet. Wat gedeeltelijk komt omdat ze Macy's aan het verbouwen zijn. Daarbij komt dat ik in Macy's al 82 keer verdwaald ben, in Bloomingdale's nog nooit. Na Macy's liep ik naar de Zara, kocht een simpel maar leuk groen shirtje en pastte een paar jurkjes, maar die waren toch niet helemaal naar m'n zin. Met eindelijk mijn eigen "Dear New York-tasje" liep ik de Zara uit. Ik ging nog even de H&M in, de Forever 21 en de Levi's store, maar kocht verder niets. Dat verdient opzich al een Nobelprijs.
Om 8 uur stond ik netjes opgetut in Little Italy, ik had met Rose afgesproken om naar Lombardi's te gaan. Toen ik stond te wachten werd ik wederom verliefd op deze wijk, de mensen zijn hier netjes gekleed, nog vriendelijker en geïnteresseerder dan in Midtown ("Are you waiting here?" "Ah you are waiting for your boyfriend?" "Oh, you don't have a boyfriend?!") en de sfeer is Italiaans. Lekker relax en "piano" aan.
We gingen eten bij Lombardi's, DE pizzaria van New York City. De lekkerste pizza's worden hier gemaakt en het verhaal gaat dat dit ook de allereerste pizzaria in NYC was. Mocht je dus in NYC zijn, hoort naast een bezoekje aan het Empire, Grand Central Station en Times Square, ook een bezoekje aan Lombardi's op de planning te staan. En zo'n grote straf is dat niet. De pizza's die we kregen waren huge, ondanks dat we de small ones bestelden, maar ze smaakten ge-wel-dig. Ik weet niet of de echte pizza's uit Italië hier tegenop kunnen. Alsof we zes dagen niet gegeten hadden, aten we alles op (op de korstjes na dan). Zin in een dessert hadden we niet meer, de komende 48 uur kan ik geen eten meer zien. Zelfs m'n roze M&M's gooi ik op dit moment liever uit het raam, zodat ze mij niet meer zo zitten aan te staren.
Na de pizza namen we weer de metro, ik stapte bij Grand Central Station uit en ging met de shuttle-metro naar Times Square, waar ik uitstapte en naar huis liep. Zodat ik alvast één pizzapuntje had verbrand. Onderweg kwam ik de Empire State Building weer tegen, die deze avond volledig wit verlicht is. Tot nu toe vind ik hem in het roze nog het mooist.
Nu kijk ik naar American Idols, ze hebben hier echt alles, Idols, the Voice, So you think you can dance, X-factor, de talentenjachtmoeheid kennen ze hier geloof ik niet. Ik ga me zo omkleden en alvast dromen over morgen, want het wordt heeeeeeel hot in the city, aldus de weerman. I like it!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten